Dove La luce
Come allodola ondosa
Nel vento lieto sui giovani prati,
Le braccia ti sanno leggera, vieni.
Ci scorderemo di quaggiù,
E del male e del cielo,
E del mio sangue rapido alla guerra,
Di passi d'ombre memori
Entro rossori di mattine nuove.
Dove
non muove foglia più la luce,
Sogni e crucci passati ad altre rive,
Dov'è posata sera,
Vieni ti porterò
Alle colline d'oro.
L'ora costante, liberi d'età,
Nel suo perduto nimbo
Sarà nostro lenzuolo.
Giuseppe Ungaretti
Neşeli rüzgârın içinde taze çimenlerin üstündeki
Dalgalı tarla kuşu gibi,
Kollar senin hafıf olduğunu biliyor , gel.
Burasını unutacağız,
Ve denizi ve gökleri,
Savaşa atıverilen kanımı,
Yeni sabahların kızıllığının içindeki
Gölgeleri anımsayan adımları.
Yaprak kımıldatmayan ışık yerinde,
Başka kıyıya bırakılmış hayaller ve üzüntüler,
Akşam olduğu yerde
Gel, seni altın tepelere
götüreceğim.
Kaybolmuş halesinde
Sâbit zaman, yaşlardan arınmış,
Bizlerin çarşafı olacak.
türkçeye çeviren Laura Rotta